उणे राहीले

उणे राहीले

डोळ्यात माझे प्रतिबिंब पाहता

स्मित तुझ्या गाली फुलले

हलके तुजला मिठीत घेता

लाजाळूचे पान मिटले

बोलायाचे किती होते

नजरेने ते सारे कळले

स्पर्श सगळं सांगत होता

शब्दाने जे उणे राहीले

वाट पहाणे अवघड होते

प्रचितीने मलाही कळले

अश्रू सगळं सांगत होता

स्पर्शाने जे उणे राहीले

विरहाने का प्रेम वाढते

वेलीला का झाड बिलगले

आवेग तुझा सांगत होता

अश्रूंनी जे उणे राहीले

--जयंत विद्वांस