काय गम्मत असते बघ, मागे तुला म्हटलं तसं, गाणं लक्षात राहतं चित्रपट मात्रं अज्जिबात नाही.
राखीवर त्याचं प्रेम आहे पण आता ती राजकुमारची बायको आहे
एका बाजूला हा सत्तेचा, पैशाचा माज एका बाजूला हळवा प्रेमवीर. मला काही संगीतातलं
तो म्हणतो, प्रेमाचे हे क्षण किती अनमोल
आपले ना प्रत्येक माणसाबाबतचे आडाखे ठरलेले असतात. कोण कुठल्या
प्रसंगात काय वागणार याचा आपल्याला थोडा अंदाज असतो. नेमके तिथे अंदाज
चुकले की माणूस चकीत होतो. स्तब्ध होतो, वेडा होतो. तो म्हणतो,
एवढा प्रकाश? चकीत झालाय तो. मनाचा आरसा कसा
तात्पर्य, हे गाणं कधीही ऐकायला मला आवडतं, ते ऐकतानाही मला डोळ्यापुढे दिसतं. चल, पुढच्या गाण्यापर्यंत, सॉरी, पत्रापर्यंत बाय.
--जयंत विद्वांस
