Monday 29 December 2014

आदमी उठ जाता है.....

प्रिंट मिडीआ काय आणि च्यानल्स काय यांच्यासाठी काहीतरी आचारसंहिता, कायदा, दंडात्मक कारवाई करणं असे उपाय गरजेचे आहेत. अर्धवट माहिती बोंबलून सांगायची आणि एखाद्याला आयुष्यातून उठवायचं. बरं, वाचणारे, पाहणारे पण इतके हरामखोर असतात की त्याच बातमीवरच्या खुलाश्यांकडे त्यांचं लक्ष जात नाही. च्यानल्सवर चालणा-या एकांगी चर्चा, एखादयाला कॉर्नर करून वदवून घ्यायच्या पद्धती आणि त्यातून निर्माण होणारे वाद, एकूणच किळसवाणा प्रकार असतो. तरुण वयात चमकण्याची संधी मिळते म्हणून असं होतं, हे म्हणायलाही वाव नाही, दिग्गज लोक हक्क असल्यासारखा तोच प्रकार करत असतात. चटपटीत, निरुत्तर करता येईल असं बोलता येणं हे क्वालिफिकेशन हवं, ज्ञान कमी असलं तरी चालेल, माहिती जास्तं हवी. 

शिरीष कणेकरांनी सांगितलेला किस्सा आहे. संपादकांनी तरुण पत्रकार पोरीला काम सांगितलं, 'परवा आंबेडकर जयंती आहे त्यांच्यावर लिहा काहीतरी'. पोरगी पंधरा वीस मिनिटांनी खूप श्रम करून आली आणि म्हणाली 'But he is not in Directory'. संपादक काय करेल आता यावर. एकूणच चकमकाट जास्ती आहे सगळा. दिखावा, सूज आहे, ताकद कमी. व्यासंग कमी आणि इंस्टन्ट अभ्यास दांडगा. आपण जे बोलतोय, छापतोय याची शहानिशा करावी, त्या माणसाची बाजूही छापावी, आधी मोघम बातमी देऊन पूर्ण बातमी संपूर्ण सत्यं कळाल्यावर द्यावी वगैरे प्रकार अस्तित्वात नाहीत. हे सगळं आठवायचं कारण म्हणजे पुढची गोष्टं (अजून एक आहे पण ती नंतर कधीतरी) -
    
मित्रमंडळ कॉलनी मधे एक दातांचे डॉक्टर आहेत. गेली पस्तीस एक वर्ष त्यांचा दवाखाना आहे. सज्जन माणूस. मी, माझ्या आईने त्यांच्याकडे ट्रीटमेंट घेतलेली आहे. एक तर पार्टीशन घालून केलेला दवाखाना,  चाललंय ते बाहेर दिसू शकेल असा. एका भल्या सकाळी पेपरला बातमी आली 'डॉक्टरकडून महिलेचा विनयभंग'. 'काल पर्वती दर्शन येथे अमुकतमुक डॉक्टरांनी ढमुक महिलेचा विनयभंग केला, तिच्या नव-यानी दिलेल्या फिर्यादीनुसार गुन्हा दाखल करण्यात आला आहे'. नाव, पत्ता सगळं बिनचूक. जंगी बातमी होती. आश्चर्य वाटलं. रिकामटेकड्या लोकांनी आपापल्या परीनी मसाला घालून शरीरसंबंधाच्या जवळपास बातमी आणली असणार.

दोन दिवसांनी आतल्या पानावर छोटा खुलासा छापून आला होता. त्या बाईचा नवरा दारू पिऊन ट्रीटमेंटला गेलेला. डॉक्टरांनी त्याला सभ्यं भाषेत सांगितलं, 'शुद्धीवर असताना या'. अपमानच की हा त्या पेशंटचा. त्याची बायकोही त्याच्या लेव्हलचीच असणार. या अत्यंत मानहानिकारक अपमानाचा बदल घ्यायलाच हवा. दोघं तडक पोलीस चौकीत गेले. पोलिसांनाही काम नसणार, तक्रार करणा-याची शारीरिक अवस्था दिसली नसावी बहुतेक. त्यांनी लगेच त्याची ब्रेकिंग न्यूज केली. काय मिळालं हा प्रश्नं आहेच. हिंदी/साउथचे देमार पिक्चर तुफान चालायचं हे एक कारण आहे. डॉक्टरांनी तिथेच वाजवायला हवं होतं फिल्मी स्टाईल. चुकलंच त्याचं. कार्यतत्पर पोलिसांनी विनासायास बसल्या जागी, एका सज्जन माणसाला आयुष्यभर लक्षात राहील अशी कुप्रसिद्धी मिळवून दिली.  


छापणा-याला काय घाई होती एवढी? डॉक्टर हा खालच्या दर्जाचा माणूस आहे? त्याचं स्टेटमेंट छापायला नको? दोन  दिवसांनी सॉरी म्हणून त्याची गेलेली पत कशी परत येणार? अशीच दुसरी एक जीवघेणी स्टोरी आहे, ती परत कधी तरी. स्टोरी शब्दं चुकीचा आहे कारण ज्याच्या बाबतीत घडतं त्याला तो कडू घोट असतो. 

जयंत विद्वांस   

No comments:

Post a Comment