मला सुंदर दिसलेल्या ललना (१)…अभिनेत्र्या १ (हिंदी)

अभिनेत्र्या (हिंदी) …. 

एखाद्याला कुठल्या बाईमधे काय सुंदर वाटेल, काय आवडेल हे सांगता येत नाही. ते प्रत्येकाच्या स्वभावावर, आवडी निवडी वर आणि कदाचित वयावरही अवलंबून आहे असं आपलं माझं मत आहे. गधीपे दिल आया तो परी क्या चीज है असं म्हणतातच की. पण प्रेमापोटी आवडणं आणि आवडल्यामुळे प्रेम बसणं या दोन भिन्नं गोष्टी आहेत. साधारणत: सौंदर्य हे खरंतर चेहरा पाहूनच  ठरवलं जातं त्यात परत रंग, उंची, केसांची लांबी, आकार उकार हे इतर प्रकार लागतातच मदतीला. एकच बाई आक्खी आवडल्यामुळे दुस-या बाईकडे निर्विकार नजरेने पहाणारा पुरुष एकतर भलताच प्रामाणिक असला पाहिजे  किंवा लबाड असला पाहिजे. जकात नाक्यावर कामाला असल्यासारखे एकही गाडी चुकवत नाही बघायला. असो!

मला तशा सगळ्याच नट्या आवडतात, आवडल्या असं नाही, काही अजिबात न आवडणा-या पण आहेत उदा.तनुजा,  प्रिया राजवंश (ती फक्तं चेतन आनंदलाच आवडली) आशा पारेख, झरिना वहाब, पद्मिनी कोल्हापुरे, रीना रॉय. का आवडत नाहीत हे सांगता येत नाही पण नाही आवडत. अर्थात त्यामुळे त्यांचं अडलेलं नाही आणि माझंही नाही. मुळात मला एकच नटी संपूर्ण नाही आवडली कधी, सन्माननीय अपवाद मधुबाला (तिच्यावर वेगळं लिहावं लागेल, इथे सगळ्यांबरोबर उल्लेख करावा असं प्रकरण नव्हे ते. मधुबालानी अमुक तमुक चित्रपटात भिकार अभिनय केला अस विधान तुम्ही कधी वाचलंय का? शक्यं नाही, कारण मधुबालाचा अभिनय बघायला कोणी कधी गेलेलंच नाहीये.), पण प्रत्येकीतलं काही ना काही तरी वेगवेगळ्या कारणाकरता आवडलं.

हाय चिक बोन्स म्हणे सौंदर्याचं एक परिमाण आहे. नूतन, वैजयंतीमाला, वहिदा रहेमान, सीमा देव यांना होतं ते लागू पण सिमी गरेवालला मात्रं नाही त्याला अर्थात तीच कारणीभूत आहे, चेह-याकडे लक्ष जातच नाही त्याला काय करणार? मुमताज, माला सिन्हा, बिंदू, जयश्री टी, अरुणा इराणी  यांचा चेहरा, अभिनय या गोष्टी क्वचितच पाह्यला गेल्या.  खिलौना, आप की कसम मधली मुमताज, आंखे, उजाला मधली माला सिन्हा, इत्तेफाक, इम्तिहान मधली बिंदू मात्रं अभिनयसंपन्न देखण्या दिसल्या,  आवडल्या पण. सुलक्षणा पंडित, तिचीच लहान बहिण विजयता, योगिता बाली, काजल किरण (मूळ नाव सुनिता कुलकर्णी चक्कं) या सगळ्या सोनाक्षी सिन्हाच्या मावश्या. सगळ कसं गोलमटोल नुसतं. राजेंद्रकुमार, मनोजकुमार, भारत भूषण यांना प्रतिस्पर्धीच ह्या खरतरं. 

राखी, फरीदा जलाल, लीना चंदावरकर गोलमटोल होत्या पण दिसायलाही गोड होत्या. वर्षानुवर्षं मी बघतोय राखी आहे तेवढीच जाड आहे. रामलखन, करण अर्जुन, बाजीगर मधेपण ती प्रसन्न दिसते. राखीचं बोबड बोलणं मात्रं सहन करायला हवं. आराधना मधली फरीदा जलाल जरा बारीक असती तर? सुनो सुनो कसमसे गाण्यात तर ती लैच गोड दिसलीये आणि नही मै नही देख सकता मधेपण. दूरदर्शन वरच्या देख भाई देख मधेपण ती मला आवडली होती. ती आणि जुही चावला मला फक्त सेन्स ऑफ ह्यूमर, टायमिंग याकरताच इतक्या आवडतात की विचारू नका. जुहीचा इनोसन्स आणि गोड चेहरा हे एक्स्ट्रा. परेश रावलची मिस इंडिया बायको स्वरूप संपत पण. ये जो ही जिंदगी मध्ये तिनी काय धमाल उडवली होती. परेश रावल भेटल्यावर अभिनय म्हणजे काय हे समजल्यानं तिनी काम करण बंद केल असावं. अरे हो, शुभा खोटे राहिल्याच की. त्या आवडायचं कारण पण हेच गोड चेहरा, भन्नाट सेन्स ऑफ ह्यूमर आणि टायमिंग. 

कणेकरांच्या शब्दात सांगायचं म्हणजे मोहक पण गुळगुळीत साबणाच्या वड्या पण बघितल्या. पूनम धिल्लन, टीना मुनिम, सारिका अशी वेगवेगळी नावं असलेल्या. क्वचित आवडल्याही पण अगदी जीव जडावा असं मात्र काहीच नव्हतं. मौशुमी चटर्जीचा हसताना डबल दात दिसायचा त्यामुळे फक्तं तेवढ्यापुरतीच बरी वाटायची. गालाला खळ्या पाडत लाडालाडात बोलणारी शर्मिला टागोर मात्रं नाही फार आवडली. हेमामालिनी मात्रं ग्रेसफूल, आवडायचीच ती. फक्तं वाक्यं संपतानाचा शेवटचा तो विचित्रं अक्सेंट त मात्रं ऐकायचा नाही, दुर्लक्ष करायचं.   

तेरा मेरा प्यार अमर गाण्यात अंबाडा घातलेली साधना जेवढी आवडली तेवढी इतर ठिकाणी नाही आवडली. अत्यंत लोभस चेहरा हा निकष लावून कोण आवडलं असेल तर मात्रं तदबीर से बिगडी हुई मधली गीता बाली आणि सरपर टोपी लाल हाथमे मधली अमिता आणि फक्तं (हो फक्तच) लोभस चेह-याकरता ममता कुलकर्णीही.

अजून मोठी रांग आहे मागे त्यामुळे राहिलेल्या पुढच्या भागात.

--जयंत विद्वांस